ΠΑΝΤΣΕΒΟ
Κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης του τάφου του Μιλτιάδη Μάννου στη Βουδαπέστη το 2022, κατατέθηκε στεφάνι προς τιμήν του διάσημου αθλητή της εποχής από τον Ivan Andrejevic, Αντιδήμαρχο του Πάντσεβο, την πόλη του αθλητή, και τον Károly Rancz, Πρόεδρο του Ουγγρικού Πολιτιστικού Συλλόγου “Σάντορ Πέτοφι” του Πάντσεβο.
Ήδη εκείνη την εποχή μας είχε απασχολήσει η ιδέα να ερευνηθούν τα συγκεκριμένα δεδομένα και αρχειακό υλικο, που μαρτυρούν την διαμονή της οικογένειας Mάννου στο Πάντσεβο. Εχουμε λοιπόν με βάση τα υπάρχοντα στοιχεία : Μιλτιάδης Μάννου (Πάντσεβο, 1879 – Βουδαπέστη, 1935), ο αδερφός του Λεωνίδας (Πάντσεβο, 1875 – Budapest, 1941) και η αδερφή τους η Καλυψώ (Πάντσεβο, 1877 – Βουδαπέστη, 1955) γεννήθηκαν όλοι στο Πάντσεβο και εκεί ξεκίνησαν το Δημοτικό Σχολείο. Εν συνέχεια μετακόμισαν οικγενειακώς στη Βουδαπέστη.
Φέτος, τον Απρίλιο, ο κ. Károly Rancz με ενημέρωσε ότι είχε βρει έναν απόγονο της οικογένειας Μάννου. Στις 27 Μαΐου λοιπόν επιστρέφοντας από ταξίδι στην Βουλγαρία, ενδιάμεσος σταθμός μας προς Ουγγαρία ήταν το Πάντσεβο, όπου συναντήσαμε τον Πρόεδρο του Ουγγρικού Πολιτιστικού Κέντρου. Αν και δεν μπόρεσε να παραστεί στη συνάντηση, η κα Žaklina Kiš Jocić, απόγονος της οικογένειας Mάννου (σημ.: πρόκειται για την διακεκριμένη Σέρβα συγγραφέα, ζωγράφο και παιδαγωγό) μου μετέδωσε πολύ σημαντικές πληροφορίες διαμέσου του Károly Rancz. Μπόρεσα να μάθω πού ζούσε η οικογένεια του Μάννου στο Πάντσεβο (οδός Dr. Svetislava Kasapinovića αρ.10), σε ποια εκκλησία βαφτίστηκαν τα παιδιά (πρόκειται για τον καθεδρικό ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Πάντσεβο) και από τα αντίγραφα του μητρώου αποκαλύφθηκε επίσης ότι ο Δημήτριος Μάννος ο πατέρας, ο αδελφός της Παρασκευάς και η προγιαγιά της Žaklina Kiš Jocić γεννήθηκαν στην Κλεισούρα που βρίσκεται κοντά στην Καστοριά. Η Παρασκευά Μάννο έζησε επίσης στη Βουδαπέστη, αλλά τελικά εγκαταστάθηκε στο Πάντσεβο και, όπως και τα άλλα μέλη της οικογένειας, είναι θαμμένος στο Κοιμητήριο του Πάντσεβο.
Η ιδέα να υπάρξει μια αναμνηστική πλακέτα για τον Mιλτιάδη Μάννο στη γενέτειρά του, θα μπορούσε κατά πάσα πιθανότητα να υλοποιηθεί το 2024. Καταλληλότερο μέρος θα ήταν κατά την γνώμη μας, τα κεντρικά γραφεία του Ουγγρικού Πολιτιστικού Συλλόγου “Sándor Petőfi”. Το κτίριο του Συλλόγου,επί του παρόντος ανακαινίζεται πλήρως, με ουγγρική κρατική υποστήριξη.
Μετά την ανακαίνιση μπορεί να τοποθετηθεί η αναμνηστική πλακέτα. Περίπου 4 με 5.000 Ούγγροι ζουν σήμερα στο Πάντσεβο και σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία ο ουγγρόφωνος πληθυσμός αγγίζει το 5% του συνολικού πληθυσμού της πόλης. Το Πάντσεβο και ο κοντινός οικισμός Skorenovac αποτελούν τις νοτιότερες ουγγρόφωνες κοινότητες στη Λεκάνη των Καρπαθίων.
Το Πάντσεβο, έχει θα λέγαμε και μια άλλη ενδιαφέρουσα ελληνική πτυχή, καθώς στην πόλη ζουν περίπου 30 ελληνικές οικογένειες, οι οποίες ήρθαν στην τότε Γιουγκοσλαβία εξαιτίας του ελληνικού εμφυλίου μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Κυρίως μετά την εκκαθάριση της Ελληνικής Κοινότητας στο Μπούλκες, ορισμένες ελληνικές οικογένειες εγκαταστάθηκαν στο Πάντσεβο.
Ο Λάμπρος Χουδελούδης , γνωστός αλπινίστας στη Σερβία, ζει στην πόλη και είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω. Είναι ένας αληθινός αθλητής που κάνει ποδήλατο, παίζει πινγκ πονγκ και ανεβαίνει στα βουνά, αλλά αν η ζωή το απαιτεί, “σώζει και γάτες” από δύσκολες καταστάσεις, ακόμα και από ταράτσες. Λες και είναι ο Μιλτιάδης Μάννος του Πάντσεβο της εποχής μας. Παίζουν επίσης αγώνες πινγκ πονγκ στα κεντρικά γραφεία του Ουγγρικού Πολιτιστικού Συλλόγου. Υπέδειξα ότι έχουμε και εμείς μια ομάδα επιτραπέζιας αντισφαίρισης γ’ κατηγορίας, στο χωριό Μπελογιάννης, και στο μέλλον θα μπορούσαμε να διοργανώσουμε έναν αγώνα πινγκ πονγκ μεταξύ του Πάντσεβο και του χωριού Μπελογιάννης.
