ΣΚΕΥΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ (1940-2019)
Στις 18 Δεκεμβρίου 2019 έφυγε από κοντά μας ένα από τα σπουδαιότερα μέλη της ελληνικής κοινότητας της Ουγγαρίας. Υπήρξε Σύζυγος, Πατέρας, Παππούς, Δάσκαλος, Ξεναγός, Επιχειρηματίας, Πρόεδρος, Συνεργάτης, Φίλος, Άνθρωπος.
Ήταν μία από τις πιο γνωστές δημόσιες προσωπικότητες της κοινότητάς μας. Ο θάνατός του αποτελεί τεράστια απώλεια όχι μόνο για την οικογένειά του, αλλά και για όλους τους Έλληνες στην Ουγγαρία. Συμμεριζόμαστε τον πόνο της οικογένειας, το κενό που ο χαμός του είναι τεράστιο.
Ο Θεόδωρος Σκεύης γεννήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 1940 στο χωριό Λιά της Θεσπρωτίας, στα ορεινά της Ηπείρου, παιδί του Γεωργίου Σκεύη και της Καλλιόπης Νίκου. Κατά τη διάρκεια του ελληνικού Εμφυλίου η Αριστερά διέσωσε χιλιάδες Ελληνόπουλα για να ξεφύγουν από τα δεινά του πολέμου. Ο Θεόδωρος Σκεύης μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά του χωριού την 1η Απριλίου 1948 πέρασαν τα ελληνοαλβανικά σύνορα, και μετά από μήνες στην Αλβανία και τη Γιουγκοσλαβία στις 22 Δεκεμβρίου καταφθάνει στην Οραντέα της Ρουμανίας. Λόγω της επανένωσης της οικογένειάς του με τον αδελφό του Κώστα τελικά εγκαταστάθηκαν στην Ουγγαρία.
Άρχισε να μαθαίνει ουγγρικά σε δημοτικό σχολείο της Βουδαπέστης, την 8η τάξη όμως τελείωσε στο Balatonalmádi. Την δευτεροβάθμια εκπαίδευση ολοκλήρωσε ανάμεσα 1956-60 στο λύκειο «Horváth Mihály» του Szentes, όπου και γνώρισε την συμμαθήτρια και μέλλουσα σύζυγό του Margit Döme. Παντρεύτηκαν το 1965, αποκτώντας δύο κόρες, την Αφροδίτη (1968) και την Αθηνά (1973), οι οποίες τους χάρισαν δύο εγγονές.
Στο πανεπιστήμιο ELTE της Βουδαπέστης σπούδασε ιστορία και ρώσικη φιλολογία, αργότερα όμως εισάχθηκε και στο ρουμάνικο τμήμα. Ως επαγγελματίας διερμηνέας εργάστηκε για πρώτη φορά στις 9 Μαΐου 1963. Οι κύριες γλώσσες εργασίας του ήταν τα ελληνικά και τα ρουμάνικα, μερικές φορές όμως αναλάμβανε και τα ρώσικα. Έλαβε και άδεια ξεναγού, υπήρξε ο πρώτος Έλληνας επαγγελματίας ξεναγός στην χώρα, όπως μας το διηγήθηκε και ο ίδιος. Στη συνέχεια μαζί με άλλους νέους γίνεται ενεργό μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Πολιτικών Προσφύγων Ουγγαρίας. Για ένα σύντομο διάστημα δίδαξε και ελληνική γλώσσα για νέους στην συνοικία «József Attila» της Βουδαπέστης.
Ως διερμηνέας συνεργάστηκε με πολλούς εκπροσώπους της ελληνικής και κυπριακής πολιτικής σκηνής, όπως μ.ά. τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο Γ’ και τον κύπριο Πρόεδρο Γιώργο Βασιλείου, αλλά είχε την τύχη να συναντηθεί και με τον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας και την Μελίνα Μερκούρη επίσης.
Το 1964 άρχισε να εργάζεται και ως ξεναγός, ενώ ανάμεσα 1966-1985 διετέλεσε επικεφαλής ομάδας στην κρατική υπηρεσία τουρισμού IBUSZ, υπεύθυνος για προορισμούς όπως την Σοβιετική Ένωση, Κύπρο, Τουρκία και Ελλάδα. Στο διάστημα 1985-1989 εργάστηκε στο ταξιδιωτικό γραφείο Volántourist ως προϊστάμενος τμήματος. Μετά την αλλαγή του καθεστώτος στην Ουγγαρία συμμετείχε στην ίδρυση του Colossus Travel, ενώ το 1992 ίδρυσε το δικό του τουριστικό γραφείο Theo Tours, το οποίο το 1994 απέσπασε το βραβείο του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού για τον εξέχοντα ρόλο του στην ανάπτυξη των ελληνο-ουγγρικών τουριστικών σχέσεων. H Oυγγρική Ένωση Ταξιδιωτικών Πρακτορείων (MUISZ) του απένειμε την διάκριση «Πρακτορείο του 2011». Λόγω της ηλικίας του μετά από 26 χρόνια επιτυχούς λειτουργίας το 2018 πούλησε το Theo Tours.
Είναι κάτοχος τιμητικής διάκρισης της Ένωσης Νομικών Ουγγαρίας και του βραβείου «Bibó István» της Συνομοσπονδίας Συνδικάτων Δημοσίων Υπαλλήλων Ουγγαρίας. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και έως το 2003 αντιπρόεδρος του Ελληνο-Ουγγρικού Βιομηχανικού, Τουριστικού και Εμπορικού Επιμελητηρίου (1996).
Ανάμεσα στα 1995-2003 διετέλεσε αντιπρόεδρος της Αυτοδιοίκησης Ελλήνων Ουγγαρίας και της Αυτοδιοίκησης Ελλήνων Βουδαπέστης, και πρόεδρος της ΑΕΟΥ κατά το διάστημα 2003-2007. Ήταν μέλος της δεύτερης έως και το 2011. Ήδη από την ίδρυση του θεσμού των μειονοτικών αυτοδιοικήσεων εκπροσωπούσε επίσημα τις τοπικές ελληνικές κοινότητες του 16ου, του 17ου και του 18ου δημοτικού διαμερίσματος της ουγγρικής πρωτεύουσας.
Επί της προεδρίας του (2003-2007) ιδρύθηκε η Ίδρυμα Ερευνών Ελλήνων Ουγγαρίας, η ελληνόγλωσση εκπαίδευση πήρε θεσμική μορφή με την ίδρυση του 12τάξιου Συμπληρωματικού Σχολείου Ελληνικών, ξεκίνησαν τα μαθήματα μουσικής, και η βιβλιοθήκη γνώρισε σημαντική ανάπτυξη. Το ενημερωτικό φυλλάδιο Ελληνισμός άρχισε να εκδίδεται πλέον μηνιαίως, το περιοδικό Καφενείο επίσης κυκλοφορούσε σε τακτική βάση. Αποτέλεσε εξέχουσας σημασίας γεγονός τα εγκαίνια του Μνημείου του Ελληνισμού το 2006 στην πλατεία Petőfi, απέναντι στον παλαιό ελληνορθόδοξο ναό, με την υποστήριξη της ΑΕΟΥ. Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του ανέπτυξε σημαντική εκδοτική δράση, ενώ διοργανώθηκαν δύο ιστορικά συνέδρια, το πρώτο στην έπαυλη Károlyi στο Fehérvárcsurgó με θέμα τα ελληνόπουλα-πρόσφυγες του Εμφυλίου, και το δεύτερο στην έπαυλη Grassalkovich στο Gödöllő με θέμα την ελληνική οικογένεια Σίνα.
Η Αυτοδιοίκηση Ελλήνων Ουγγαρίας το 2015 τον εξέλεξε Επίτιμο Πρόεδρό της.
Ο Εκπρόσωπος της Ελληνικής Κοινότητας στο ουγγρικό κοινοβούλιο κ. Αθανάσιος Σιάνος το 2019 πρότεινε τον Θεόδωρο Σκεύη για το «Βραβείο Εθνοτήτων» ως αναγνώριση του έργου ζωής του.
Αιωνία η μνήμη του.
